Vechten met stieren en zwemmen tussen haaien!

Afgelopen donderdag hebben we weer gewerkt op de Hacienda. Mandarijnen waren deze keer ons doel. We hebben de hele ochtend mandarijnen geplukt, wat eigenlijk best leuk was! Met een gammele bamboeladder tegen een stevige tak van de struik konden we omhoog klimmen om vier kisten te kunnen vullen aan het eind van de ochtend. Deze werden netjes teruggebracht door de paarden de we hadden meegenomen.

's Middags was het dan tijd om te relaxen. We konden vanuit de hacienda waar we gewerkt hadden naar Puerto Chino lopen, een prachtig strand met heel zacht zand. Een prachtige natuurlijke omgeving, met natuurlijk zeeleeuwen, schildpadden, pelikanen en blue footed boobies (we weten trouwens eindelijk waar boobies vandaan komt, dat is toch best een rare naam voor een vogel zou je zeggen! Het betekend ook 'gek'). 

Op vrijdag moest Ecuador weer voetballen! De belangrijke thuiswedstrijd tegen Chili stond op het programma. Iedereen die we tegen kwamen zei dat ze naar de Iguana Rock zouden gaan (plaatselijk cafe), maar toen we daar aankwamen was er eigenlijk niemand. Gelukkig waren de vrijwilligers die bij ons op de hacienda zitten er wel, dus hebben we daar gezellig mee gekeken. Niet dat Amerikanen heel geïnteresseerd zijn in voetbal, maar toch ;). Ecuador blijft maar winnen als wij kijken. Elke wedstrijd ook met hulp van een penalty en een hoop geluk! Deze keer dus ook; 3-1. De sfeer was weer heerlijk in het dorp na de wedstrijd!

Zaterdag was de dag van het jaar in La Soledad. Over deze dag hebben ze het al sinds we hier zijn. Un fiesta grande en La Soledad! Het was inderdaad een hele happening! Jose kan altijd al over niks anders praten dan 'Pilsener y Chicas', maar vandaag konden gesprekken zelfs niet over het weer gaan! Het begon 's ochtends met een voetbal toernooitje en de eerste biertjes die de toonbank al overgingen. Het was ontzettend druk, dat hadden we niet verwacht!

's Middags ging het dan echt los! De rodeo was het grote onderdeel van la fiesta. Een stuk land van ongeveer 20 bij 15 meter was afgezet met bamboe hekken. Zodra iedereen daar omheen ging staan, hadden we wel in de gaten wat er ging gebeuren. De dieren stonden namelijk ook al klaar. Als eerst mochten de stoerste boeren proberen zo lang mogelijk op een paard te blijven zitten. Ik weet niet wat ze met die beesten hadden gedaan, maar ze werden helemaal gek! Dit was een mooi opwarmertje voor de opvolger van de paarden: Un torro muy grande! De stier werd inderdaad losgelaten in het ontzettend stevige bamboehekje (tenminste, dat hoopte we). Het was meteen raak. Op het moment dat de stier werd losgelaten rende hij als een gek onze kant op. Op zo'n moment ziet zo'n bamboehekje er ineens niet zo geweldig meer uit!! Gelukkig gebeurde er niks (met ons). Iedereen gooide van alles naar de stier, maar eigenlijk durfde niemand echt in de buurt te komen. Degene die dat wel durfde, heeft dat ook geweten. Die liep niet zo makkelijk meer... Het is eigenlijk heel vreemd, maar zo'n rodeo geeft wel een enorme kick! Je denkt op dat moment niet echt na over het dier, alleen over dat het wel heel gaaf is om te zien en om eens mee te maken! Dat was dus het feest van La Soledad!

Voor zondag hadden we een zee-tour geboekt. Dit houdt in dat je gaat snorkelen bij Isla Lobos en Kicker Rock om daarna te gaan relaxen op een strandje waar je alleen kunt komen met een boot. Het was onbeschrijflijk wat we allemaal hebben gezien daar! Toch probeer ik het, want we hebben geen onderwatercamera dus geen foto's ;). Isla Lobos was eigenlijk een opwarmertje. Even een paar visjes, schilpadden, spelende zeeleeuwen en een rog om te wennen. Het echte werk begon bij Kicker Rock (Leon Dormido in het Spaans). Hier zitten namelijk de haaien! De Galapagos-shark en de hammerhead-shark konden we daar zien. De laatste met een beetje geluk. We sprongen in het best wel wilde water rond de steile rots in de zee. Meteen geschreeuw. Er was blijkbaar een hammerhead te zien! Helaas ben ik een van de weinige die 'm net gemist heeft... Vervolgens gingen we door de spleet van ongeveer acht meter breed snorkelen. Het was echt niet normaal. Onder me zwommen zoveel haaien! Ze waren ongeveer een halve meter groot. De zon scheen door het water, dat maakte het beeld helemaal af. Op sommige momenten kon ik roggen, haaien en schildpadden tegelijk zien. Wat was dit ontzettend gaaf! Die roggen zijn ook ontzettend mooi om te zien zeg! Dat zullen ons moeder en Maud misschien ontkennen, maar het is echt zo!

Het strand daarna was natuurlijk ook geweldig. Even een siesta. Achter het strand lag een klein zoutwatermeer wat was ontstaan na een vloedgolf. Eromheen stonden Mangroves. Sprookjesachtig! We hebben de dag afgesloten met een biertje in het dorp met de vrijwilligers, die ook mee waren. Een ontzettend gezellig, mooi en indrukwekkende dag!

Vandaag (dinsdag) moet Ecuador weer voetballen. Deze keer tegen Paraguay. Die staan onderaan, dus moet er makkelijk gewonnen worden. Ik wens Oranje natuurlijk ook weer veel succes daar in Roemenie. Als die wordt gewonnen, kan het niet meer fout gaan Louis!

Nog steeds een koude douche!

'Jose, cuando reparas la doucha? Esta frio!'
'Si! Yo se! Repara mañana!'
'Bien! Gracias!'

Volgende dag:

'Jose, cuando reparas la doucha? Esta frio!'
'Si! Yo se! Repara mañana!'
'Bien! Gracias!'

Dit kan ik vervolgens nog wel kopiëren voor dertien weken denk ik... De 'mañana, mañana cultuur' is ongelooflijk hier! En weet je wat? Ik kan er best aan wennen! Sterker nog, ik ben er eigenlijk al wel aan gewend! Het Nederlandse gestress is helemaal weg, dat wordt wel weer even wennen in Januari denk ik! Goed, nadat ik het typen van een reisverslag steeds tot mañana heb uitgesteld, wordt het nu wel weer eens tijd! Hieronder onze avonturen van de laatste week!

Op zondag 30 september zijn we naar een van de toeristische hotspots van San Cristobal gelopen; een zoetwatermeer. Het meer ligt in een krater op een behoorlijke hoogte en is een belangrijke plek voor vogels op het eiland. Ze spoelen hier het zoute water van zich af. Het was wel even lopen, na twee uur waren we er pas. Wel een mooie wandeling door de hooglanden en tussen de weilanden door. Het is ontzettend groen en dichtbegroeid daarboven. Dat komt door de vele regen en omdat het vaak in de wolken zit. Ook de sinaasappelbomen zijn in grote getale aanwezig, een heerlijke pauze tijdens een wandeling! Zoals ik al zei, na twee uur waren we dan eindelijk bij het meer. Inmiddels zaten we al in de wolken dus we hoopte dat we toch iets konden zien, maar helaas... Vier uur wandelen in het totaal om een meter of twee van het meer te kunnen zien. Nou ja, je moet je dagen toch een beetje opvullen, he, en bovendien was de wandeling al de moeite waard...  

De week erop hebben we vooral aan ons project gewerkt. In het weekend hebben we besloten om de kroeg toch maar eens te bezoeken! Dat is toch wat lastig en duur vanuit onze hacienda omdat de taxi's de prijzen verdubbelen 's nachts. Daarom besloten we om een hostel te boeken. Vrijdagavond gingen we dus los! Maar het was niet echt super. Heel veel Salsa, en daar liggen mijn talenten toch niet helemaal bleek. Toch wel een leuke avond gehad! 

De rest van het weekend hebben we heel relaxed gedaan. Een beetje op het strand of bij de hacienda chillen. Deze week zijn we niet alleen! Drie Amerikaanse vrijwilligers zijn aangekomen. Gister nog een heerlijk potje gevoetbald op het veldje van La Soledad, en dat is tegen Amerikanen gelukkig best te doen! Vandaag lekker internetten en verder werken aan het project!