La mercado, el Cotopaxi y la laguna Quilotoa

De eerste week in Quito was ontzettend gaaf. De mensen zijn hier vrolijk en het leven is relaxed.  Toch is elke dag weer vermoeiend. We krijgen veel nieuwe informatie te verwerken en we moeten wennen aan het Ecuadorse leven. Op dit moment (maandag) lig ik op bed en sla ik mijn Spaanse les over. Even iets verkeerd gegeten. Echt iets dat niet te voorkomen is in Ecuador…

 

Donderdag stond er een uitje naar de markt op het schoolprogramma. Een excursie richting een stukje ontoeristisch Quito en een kennismaking met de Ecuadorse cultuur. Na een busreis van ongeveer een half uur bezochten we eerst een kerk. Ze zijn hier heel goed in pleintjes met kerken. Overal door de hele stad heen liggen dezelfde pleintjes met enorm indrukwekkende kerken eraan. Een fontein met kinderen die de muntjes eruit vissen is ook een nooit ontbrekend aspect in dit geheel. Zo ook hier. Nadat we binnen in de kerk waren geweest mochten we ook de toren beklimmen. Het grappige was dat we gewoon op het dak van de kerk uitkwamen. Geen hekjes of muurtjes maar gewoon een betonnen plateau waar we op stonden. Het uitzicht was wel echt geweldig. We hadden een overzicht over de grote markt. Niet veel later stonden we ook op die markt. We begonnen bij de fruitafdeling. Hier liet Pablo (onze leraar) ons van allerlei soorten vruchten proeven. Opvallend was dat veel van dit fruit leek op een passievrucht. Een beetje glibberig met veel pitjes, maar wel ontzettend lekker! De dierenafdeling was ook indrukwekkend. Honden, katten, konijnen, cavia’s (eten ze hier veel), kippen en noem maar op. Allemaal in een zak of klein kooitje ingepakt. Je vraag je vast af hoeveel je hier dan betaalt voor een hond. Antwoord: 1 dollar! Niet alleen levende dieren waren van de partij, ook voor alle ingewanden, poten en hoofden van een kip kan je terecht op de markt! De sfeer was heerlijk. Drukte, mannen die rondlopen om kapstokken te verkopen en lage overkappingen tegen de zon sierde het plein. Een geslaagd uitstapje dus!

Voor het weekend hadden we een reisje richting de Cotopaxi vulkaan en het  kratermeer Quilotoa geboekt. Op zaterdag was het vroeg dag. Om 7:00 ging de bus om de eerste stop te maken bij het hotel waar we ’s avonds zouden overnachten. Hier konden we vast onze tassen droppen en werden de fietsen voor later op de middag opgepikt. We reden vrij snel door naar de indrukwekkend hoge vulkaan waarvan de top op bijna 6000(!) meter ligt. Wij zijn tot een hoogte van 4800 meter gekomen waarvan we het laatste stuk gelopen hebben (toch wel grappig als je bedenkt dat het hoogste punt van Nederland 321m is). Het was koud en winderig daarboven. Bovendien is het niet makkelijk om op die hoogte een stuk omhoog te klimmen. Maar het was het waard! Een spookachtige mist hing rond de berg. Van uitzicht was er dus niet echt sprake, maar toch was het prachtig! Toen we weer terug afgedaald waren bij de bus konden we met de fiets verder naar beneden. Dit was ontzettend gaaf! Bovendien speelde dit zich af onder de wolken dus hadden we ook een geweldig uitzicht. Na geweldige dag nog een beetje relaxen in het luxe PapaGayo hotel waar we verbleven om daarna vroeg naar bed te gaan.

Op zondag gingen we richting het Quilotoa meer. Deze dag was heel divers. We begonnen met een korte stop bij een markt om wat inkopen te doen voor de rest van de dag. Deze bestonden vooral uit  fruit en water. Natuurlijk was de markt weer ontzettend leuk! De volgende stop was bij een authentiek Ecuadors huisje gemaakt van stro en modder. Het was slim gebouwd zodat het wind- en waterdicht was. Hier kwam ook weer de Ecuadorse liefde voor cavia’s naar voren. Ze gebruiken deze namelijk als geneesmiddel. Als je ziek bent wrijven ze met een cavia over je heen om hem daarna te offeren. Dit schijnt dan te helpen... Het hele huisje zat dan ook vol met cavia’s. Nog steeds reden we over de hoge bergtoppen heen met wisselend uitzicht. Af en toe reden we net onder de wolken en hadden we een prachtig zicht over de vallei en soms reden we net in de wolken waardoor je nog geen tien meter vooruit kon kijken. Uiteindelijk kwamen we dan aan bij het grote kratermeer dat boven een actieve vulkaan ligt. Er zijn trouwens verschillende vulkanen, waaronder deze en de Cotopaxi, die allang zouden moeten uitbarsten. Voor de Cotopaxi geld bijvoorbeeld dat deze elke 150 jaar moet uitbarsten, daar zitten we al een tijdje overheen. Fijn… Het zou een enorme ramp zijn als deze vulkaan uitbarst aangezien hij heel Quito zou vernietigen! Nou, daar denken we dan maar even niet over na. Het meer was prachtig. De foto zegt meer dan ik zou kunnen beschrijven dus dat ga ik dan ook zeker niet proberen. We zijn helemaal naar het water afgedaald om vervolgens weer (met veel uitrustmomentjes door de enorme hoogte) naar boven te klimmen. Op de terugweg naar PapaGayo was er ook nog actie. We hebben namelijk met ons busje een elektriciteitsdraad eraf gereden! Het hele dorp stond op zijn kop, Door de menselijke  blokkade konden we niet doorrijden en moesten we wachten op de politie. De politie dacht er echter hetzelfde over en na een halfuur bleek dat ze in het iets verderop gelegen politiebureautje op ons aan het wachten waren. Twee van de boze dorpsbewoners reden met ons mee richting het bureau waar alles afgehandeld werd. Gelukkig waren we met een leuke groep onderweg. Iedereen kon er om lachen. De groep bestond uit alle nationaliteiten die je kunt verzinnen met alle achtergronden die je je kunt voorstellen. Van Duitsers die in zeven maanden een wereldreis maken tot Israëliërs die op een jongerenreis zijn. ’s Avonds laat kwamen we weer in Quito aan. Nog even wat eten en kennis maken met onze nieuwe huisgenoten en naar bed.