Wat doe ik hier?

Even een korte update vanaf de Galapagos! Het is hier nog steeds helemaal geweldig! Wat een natuur, wat een mensen en wat een leven! Deze week heb ik vooral gewerkt aan mijn stage. Het plan van aanpak is af en het begin aan het eerste deelverslag is gemaakt. Nu denken veel van jullie waarschijnlijk: 'Maar wat ga je daar nou eigenlijk doen!?' Ik citeer uit mijn plan van aanpak (wel in het Engels, sorry):

Most of the people in Ecuador do not speak another language than Spanish. Although the inhabitants of Galapagos speak better English than anywhere else in Ecuador, it causes problems at the hacienda. The permanent workers cannot explain the reason for the tasks volunteers have to do. The volunteers are getting clear tasks written by the organizations who gain the volunteers, but an often complain is that the volunteers do not understand why they have to do what they are doing. They get the feeling that they are kept busy while doing unnecessary work.

Another missing link is a coordinating person. When the volunteers arrive at their hacienda, they have big expectations about the work they’re about to do. The problem is that they have no idea what they are going to do until the morning of that working day. Jose is cooperating with a lot of other villagers on San Cristobal, which is a good thing, but nobody knows about it. As a conclusion there must be a clear description of all the tasks a volunteer can be doing at the hacienda. It is also needed to work more structured by making for example a week planning. In this way the high expectations can be reached. 

Gaining volunteers can be done different. At the moment the offer of volunteer work is just focused on the work they will be doing. The question is: can it be offered in a more touristic way? Nearly every person in the western world wants to travel to one of the most beautiful and unique places on earth. That can be used in the promotion of volunteer work. 

Ik ga dus werken in twee delen. In het eerste deelverslag ga ik onderzoek doen naar de huidige situatie, verwachtingen en meningen van de vrijwilligers en hoe er samengewerkt wordt. In het tweede deel ga ik een advies schrijven aan Jose over samenwerkingen, benodigde veranderingen op de hacienda en marketing. Ik hoop dat het nu een beetje duidelijk is ;).

Maar ik heb natuurlijk niet alleen aan het plan van aanpak gewerkt. Eens per week helpen we Jose een dagdeel mee op de hacienda. Vrijdag hebben we gewerkt in de moestuin om het onkruid te verwijderen en producten als rode bieten, suikerriet, mais en guava. Onkruid wieden wordt hier gedaan met een enorm en heel scherp kapmes. Het oogsten wordt gedaan door een oud mannetje. Zonder moeite tilde deze oude man zakken van een kilo of tien/vijftien naar de opslag. Je wilt je toch niet laten kennen als je er dan achterloopt met ook zo'n zak! Vanaf de moestuin zijn we verder gelopen naar het tortoise breeding centre van het National Park. Onze eerste landschilpadden! Wat een geweldige dieren zeg! Zo sloom en dom, maar ontzettend vermakelijk! Vooral als er eentje op zijn rug valt. Dan duurt het minstens een halfuur voordat 'ie weer rechtop ligt, maar het is zo grappig om te zien dat je kan blijven kijken. Foto's rechts hiervan!